Łokieć golfisty czy Kolano skoczka – jakie jest Twoje schorzenie?

Te wydawałoby się enigmatyczne i z pozoru dość osobliwe określenia zawarte w tytule, to nieco mniej oficjalne terminologie medyczne, określające dwie bardzo częste dolegliwości sportowe. Łokciem golfisty nazywamy zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, natomiast kolano skoczka jest urazem, który dotyczy więzadła rzepki i objawia się nieprzyjemnym bólem w okolicach kolana. Nazwy tych schorzeń nie są dobrane przypadkowo. Te dwa zróżnicowane urazy są wynikiem częstego powtarzania się pewnych ruchów stawów oraz dużymi obciążeniami w ich pracy.

Jakie są objawy i przyczyny „Łokcia golfisty”?

Łokieć golfisty” powstaje na skutek tak zwanych mikro urazów, wynikających z powtarzających się z pewną częstotliwością ruchów nadgarstka wbrew jego oporowi. Pojawia się wówczas przerost masy mięśniowej, która to naciska na nerw łokciowy. Opisywana przypadłość objawia się dość standardowo jak na schorzenia tego typu przystało. Pacjentowi, który boryka się z tym schorzeniem towarzyszy nieprzyjemny ból w okolicach łokcia oraz tkliwość po jego wewnętrznej stronie. Często bólowi towarzyszy sztywność i drętwienia ręki a w rezultacie osłabienie jej pracy. Pierwszymi działaniami w postaci leczenia objawowego jest schładzanie bolącego miejsca. Jeśli natomiast ta terapia nie podziała, należy skonsultować się z lekarzem specjalistą.

„Kolano skoczka” a ćwiczenia aerobowe

Przypadłość nazwana enzenopatią, czyli „Kolanem skoczka” w rzeczy samej nie musi dotyczyć jedynie tej części społeczeństwa, która uprawia skoki wzwyż, w dal, czy bieg przez płotki. „Kolano skoczka” ze względu na przyczyny powstawania, może być również przykrą konsekwencją bardzo intensywnych ćwiczeń na siłowni, a w szczególności częstych podskoków na macie. Uraz ten jest wynikiem powtarzających się przeciążeń więzadła rzepki. Charakteryzuje go kłujący ból pod rzepką, ucisk oraz nieprzyjemne wrażenie niepewności i braku stabilizacji kolana.

Leczenie

Zarówno w przypadku łokcia golfisty, jak również kolana skoczka w procesie dojścia do pełnej sprawności ważne są działania fizjoterapeutyczne. W tego typu schorzeniach warto wykorzystywać elektrostymulację, terapię ultradźwiękami, jonoforezę – dostarczenie do głębszych warstw skóry odpowiednich substancji czynnych w postaci prądu stałego, ćwiczenia rozciągające, masaż poprzeczny, kinesotaping oraz ćwiczenia ipsilateralne miejsca, które nie zostało unieruchomione.

Jeśli dotknęło Cię któreś z wyżej opisanych schorzeń, warto udać się na medyczną konsultację oraz rozpocząć ćwiczenia rehabilitacyjne. Sprawdź najlepsze centra medyczne w Warszawie i Poznaniu i dowiedz się więcej o nowoczesnych metodach fizjoterapii!